تفاوت استیل نگیر و استیل بگیر

تعریف استیل بگیر و نگیر

• استیل بگیر: به نوعی از فولاد ضد زنگ گفته می‌شود که خاصیت مغناطیسی دارد، یعنی توسط آهنربا جذب می‌شود.
• استیل نگیر: به نوعی از فولاد ضد زنگ گفته می‌شود که خاصیت مغناطیسی ندارد، یعنی آهنربا آن را جذب نمی‌کند.

ترکیب شیمیایی و ساختار

1. استیل بگیر (سری 400 – Ferritic / Martensitic)
   • دارای مقدار بالاتری کروم (معمولاً بین 11 تا 18 درصد)
   • فاقد نیکل یا دارای مقدار کمی نیکل
   • ساختار بلوری فریتیک یا مارتنزیتی دارد
   • مثال رایج: استیل 430، 410، 420
2. استیل نگیر (سری 300 – Austenitic)
   • حاوی کروم و نیکل بالا (مثلاً 18٪ کروم و 8٪ نیکل در گرید 304)
   • ساختار بلوری آستنیتی
   • بسیار مقاوم به خوردگی و زنگ‌زدگی
   • مثال رایج: استیل 304، 316

تفاوت‌های کلیدی

ویژگی                                    استیل بگیر                                                    استیل نگیر

نحوه تشخیص استیل بگیر و نگیر

ساده‌ترین روش تشخیص، استفاده از یک آهنربا است:

• اگر آهنربا به فلز چسبید، استیل بگیر است.
• اگر آهنربا جذب نشد، استیل نگیر است.

البته برای تشخیص دقیق‌تر، استفاده از تست‌های آزمایشگاهی یا بررسی گرید آلیاژ (مانند 304، 430) توصیه می‌شود.

جمع‌بندی

استیل بگیر و نگیر هر کدام کاربرد و ویژگی خاص خود را دارند. انتخاب نوع مناسب از استیل بستگی به کاربرد، شرایط محیطی و بودجه دارد. اگر مقاومت به زنگ‌زدگی اولویت دارد، استیل نگیر انتخاب بهتری است. اما اگر خاصیت مغناطیسی مورد نیاز باشد یا هزینه پایین‌تری مدنظر باشد، استیل بگیر گزینه‌ی مناسبی خواهد بود.